εφιάλτες

Κουβέντα σα να πιάνεις με τα κύματα

καράβια περιμένεις βραδινά

αιώνας το σκοτάδι δεν περνά

ο ύπνος κι οι ανάσες με διαλείμματα

ορθάνοικτη ζωή και συλημένη

λόγια ακατάληπτα ονείρου φωναχτά

πιστεύεις και τα κάνεις φυλαχτά

τη νύχτα ότι σου λεν οι πεθαμένοι

χαράζει με το σώμα να σπαρά

ζωή απ τη ζωή μέσα των άλλων

των ουρανών ανήκεις των μεγάλων

και σπας στα κάγκελα τις νύχτες τα φτερά