Από τη μέση σου τάζουνε και κάτω
του σώματος τα μέλη τους λαγόνες
προτάσσουνε τα στήθη σε αγώνες
φλεγόμενη της ήβης τους την βάτο
στις άκρες των ματιών αντιπαλεύει
σε άφρη και σε δίνη των κυμάτων
η Πάραλος το πλοίο των μηνυμάτων
τους Μήδους συμφορά να ορμηνεύει
κι αλίμονο τους γύρω αντρειωμένους
ναυμάχους που ενδώσανε στον πόθο
η μαντεψιά της γνώσης μου το νόθο
να λογαριάζει μέσα στους πνιγμένους
Μεστη ποιηση, υπεροχο νοημα/μηνυμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρεσει το μπλογκ σου. Σευχαριστω για τη συνδεση.
Ειμαι εγω στα μελη σου.
Καλη Κυριακη!
καλως ηρθες στο σπιτακι μου χαιρομαι που τα λες οπως τα νιωθεις συνεχισε ετσι
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρότι εκτός ρίμας εγώ εδώ και χρόνια, ομολογώ είναι από τις σπάνιες φορές που αναφώνησα 'εξαιρετικό'! Θα έρχομαι το λοιπόν... χαίρομαι για το αντάμωμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήόμορφη έμπνευση αυτό που μόλις διάβασα...καλώς βρεθήκαμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή