O Gottfried Benn υποστήριζε ότι στη λυρική ποίηση το μέτριο
είναι ανεπίτρεπτο και ανυπόφορο
Όταν με διαβάζω τον δικαιώνω

Τρίτη, Δεκεμβρίου 6

σαν τα βαπόρια

 

                                                                                                                     Α οι παλιοί μου χρόνοι και η σκουριά τους    
τ όνειρο ανεμογκάστρι κυοφορούν
πλέκουν ψαθί καπέλο  παρηγοριά τους
άγριο το χορτάρι και το φορούν

έχουν πικρό συχώριο για τον φονιά τους
πότε και ποιος διαβήκε το λησμονούν
σα τα παλιά πορτόνια στην ερημιά τους
κάθε π ανοίγεις τρίζουν σα να πονούν

κι ως σπίτια που γκρεμίσαν στα καταπόρια
τοίχοι και καμινάδες να το μπορούν
τώρα με τον αέρα σα τα βαπόρια
πένθιμα να σφυρίζουν π΄ αναχωρούν

σαν τα βαπόρια


Στ΄ αγκάθια οι κήποι
πνίγουν τις βραγιές
μ΄ενα φεγγάρι να ξεφτά
την ασημομπογιά του

τόν μαύρο της μετρά βυθό
η νύχτα με οργές
ερμος διαβάτης τ΄ονειρο
επέρασε και γειά του

τώρα η πράσινη σκουριά
με τρώει των χαλκωμάτων.
τις μέρες μου αγριόμαλλο
στο μαύρο σου στημόνι

τυλάς ζωή . Τ΄αχνάρι σου
πειστήριο εγκλημάτων
σαν δαχτυλιές σε έπιπλα
που΄χε καθίσει σκόνη. 

το πειστήριο


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου